День святого Валентина (14 февраля, или День влюблённых) впервые отметили в США в 1777 году, но праздник в этот день существовал еще раньше. Еще древние римляне отмечали праздник Луперкалии – праздник плодородия в честь богини «лихорадочной» любви Юноны Фебруаты и бога Фавна (по прозвищу Луперк), покровителя стад, который отмечался ежегодно 15 февраля.
В Европе День святого Валентина начал распространяться в 13 веке. А вот 14 февраля отмечается как день всех влюбленных с 270 года после казни епископа Валентина. Он жил в Риме и, несмотря на запрет императора Клавдия II на браки легионеров, согласился провести брачные церемонии. Запрет стал шоком для граждан Рима, но никто не осмелился выступить против него. Епископ Валентин посчитал это несправедливым и продолжал тайно заключать браки для молодых легионеров. Об этом узнал Клавдий II, и Валентин был арестован и заключен в тюрьму.
В тюрьме Валентин познакомился с дочерью своего надзирателя Астерией, которой незадолго до казни было написано прощальное послание «От твоего Валентина».
А ведь в католической церкви было, как минимум, три святых по имени Валентин – священник в Риме, епископ в Терни и еще один, о котором почти нет известий, и известно, что все они закончили свою жизнь 14 февраля, и все смертной казнью.
В 496 году римский папа Геларий I объявил 14 февраля Днем святого Валентина, но с 1969 года в ходе литургической реформы святой Валентин был исключен из списка святых, церковь в то время не поддерживала празднование Дня святого Валентина.
История с валентинкой также связана с тюрьмой. Считается, что первую валентинку создал герцог Орлеанский в 1415 году. Он был арестован и, чтобы прогнать скуку, начал писать любовные письма своей жене.
Теперь влюбленные могут подарить и красные розы, которые вместе с кружевом стали символом праздника. Происхождение этого символа любви связано с легендой об Афродите, которая, спеша встретить своего возлюбленного - Адониса, наступила на куст белых роз, и ее кровь окрасила белые розы в красный цвет. Кружево стало символом из-за того, что женщины носили с собой кружевные платки, и когда дама уронила платок, находившемуся рядом господину приходилось его поднять и вернуть, поэтому некоторые дамы начинали ронять платки целенаправленно.
Традиция дарить подарки на День святого Валентина постепенно укреплялась. В этот день французам принято дарить украшения; датчане сушат белые розы, незамужние просыпаются до восхода солнца и ждут первого встречного мужчину, т.к. считается, что это ее жених; в Японии праздник 14 февраля больше похоже на празднование 8 марта, только подарки делают для мужчин – с мужскими аксессуарами, такими как бритвы, кошельки и т. д., а также дарят сладости.
День святого Валентина – очень популярный праздник в таких странах, как: США, Канада, Австралия, Аргентина, Франция, Великобритания, Корея и Филиппины; но есть страны, такие как Пакистан, Малайзия и Иран, где празднование Дня святого Валентина запрещено или подвергается ограничениям.
В последние несколько лет праздник также практически запрещен в Беларуси. В прошлом году студенческие организации БГУ получили постановление ректората – никаких вечеринок, школьникам также запрещено проводить вечеринки. На странице Минобразования даже появилось положение о запрете праздника с целью обеспечения культурной безопасности и создания национально-культурной среды, воспитания патриотов. Вместо Дня святого Валентина предлагается проводить патриотические мероприятия и мероприятия, посвященные любви к родине.
Автор Дмитрий Курапацкий.
Дзень Святога Валянціна, гісторыя і традыцыі
Дзень Святога Валянціна (14 лютага ці Дзень закаханых) у першыню быў адзначаны ў ЗША у 1777, але свята ў гэны дзень існавала і раней. Яшчэ старажытныя рымляне адзначалі свята Луперкаліі - свята ўрадлівасці в гонар багіні “ліхаманкавага” кахання Juno Februata і бога Фаўна ( мянушка Луперк) заступніка стадаў, які адзначаўся штогод 15 лютага.
У Еўропе Дзень Святога Валянціна пачаў распаўсюджвацца с 13 стагодзя. Але 14 лютага быў адзначаны як дзень усіх закаханых з 270 года пасля пакарання епіскапа Валянціна. Ён жыў у Рыме і нягледзячы на забарону імператара Клаўдзія ІІ шлюбаў для легіянераў пагажаўся праводзіць шлюбныя цэрымоніі. Забарона сталася шокам для грамадзян Рыма, алі ніхто не асмеліўся выказацца супраць. Епіскап Валянцін палічыў не справядлівым і таемна працягваў праводзіць заключаць шлюбы для маладых легіянераў. Клаўдзі ІІ даведаўся пра гэта, і Валянцін быў арыштаваны і змешчаны ў вязніцу.
У вязніцы Валянцін пазнаёміўся з дачкою свайго назіральніка Астэрыя, якой непасрэдна перад смяротным пакараннем была напісана развітанне “Ад твайго Валянціна”.
Але ў каталіцкай царквы было, па меньшай меры, тры святых з імем Валянцін – святар у Рыме, епіскап у Тэрні і яшчэ адзін, аб якім амаль няма звестах, і вялома, што ўсе яны скончылі сваё жыццё 14 лютага і ўсе праз смяротнае пакаранне.
У 496 годе папа Рымскі Геларіус І абвясціў 14 лютага Днём святога Валянціна, але с 1969 года ў вуніку рэформы набажэнства святы Валянцін быў выключаны са спісу святых, царква ў той час не падтрымлівала святкаванне Дня ўсіх Закаханых.
Гісторыя паштоўкі-валянцінкі таксама звязана з вязніцай. Першую валянцінку стварыў, як лічыцца, Арлеанскі герцаг у 1415 годзе, ён быў арыштаваны, і каб прагнаць нуду, пачаў складаць любоўныя пасланні да сваёй жонкі.
Зараз закаханыя таксама могуць падарыць чырвоныя ружы, якія разам з карункамі сталі сымбалем свята. Паходжанне гэтага сымбаля кахання связана з легендаю аб Афрадыце, якая спяшаючыся на спадканне да свайго каханага – Адоніса, наступіла на куст белых ружаў, і яе кроў пафарбала белыя ружы чырвоным колерам. Карункі сталі сымбалем праз тое, што жанчыны насілі з сабою карункавыя насавыя хустачкі, і калі дама раняла хустачку, знаходзячыся побач кавалер мусіў яе падняць і вянуць, некаторыя дамы пачалі нібы раняць хустачкі мэтанакіравана.
Традыцыя рабіць падарункі ў дзень усіх закаханых паступова крэпла. У французаў у гэты дзень прынята дарыць каштоўнасці. Датчане засушаныя белыя ружы, свабодныя прачынаюцца да ўзыходу сонца і чакаюць першага мужчыны якога яны пабачаць, лічыцца што гэта і ёсць яе нарачоны. У Японіі святкаванне 14 лютага больш нагадвае святкаванне 8 сакавіка, але для мучынаў там робяць падарункі з мужчынскімі аксэсуарамі, кшталту брытваў, гаманцоў і г.д., а таксама прысмакі.
Дзень святога Валянціна вельмі папулярнае свята ў такіх краінах як: ЗША, Канада, Аўстралія, Аргентына, Францыя, Велікабрытанія, Карэя і Філіпіны; але ёсць краіны, напрыклад, Пакістан, Малазія і Іран, дзе святкаванне Дня святога Валянціна пад забаронаю альбо падвергнута абмежаванням.
Паледнія некалькі год свята таксама амаль пад забаронаю і ў Беларусі. У мінулым годзе студэнцскія арганізацыі БДУ атрымалі пастанову ад рэктарату - ніякіх сваткаванняў, таксама святкаванні забараняюць школьнікам. На старонцы міністрэрства адукацыі нават былі размешчаны пастановы аб забароне з мэтаю забеспячэння культурнай бяспекі і стварэнню нацыянальнага культурнага асяродзя, выхавання патрыётаў. Замест дня закаханых прапануецца праводзіць патрыятычныя мерапрыемсвы і імпрэзы прымеркаваных да любві да радзімы.
Аўтар Dzmitry Kurapatski
#ДеньСвятогоВалентина #УрокИстории #ЛюбовьВИстории #ИсторияИРомантика